II SPOTKANIE ZESPOŁU LOKALNEJ WSPÓŁPRACY
Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Rzeszowie zaprasza na II spotkanie Zespołu Lokalnej Współpracy dla obszaru Natura 2000 Dolina Dolnego Sanu PLH180020 w trybie online.
WYKAZ NIERUCHOMOŚCI PRZEZNACZONYCH DO DZIERŻAWY
Wójt Gminy Gorzyce ogłasza wykaz nieruchomości stanowiących własność Gminy Gorzyce przeznaczonych do dzierżawy.
OBWIESZCZENIE WOJEWODY PODKARPACKIEGO
WOJEWODA PODKARPACKI ZAWIADAMIA o wydaniu decyzji znak: N-VIII.747.2.2.2021 z dnia 09.02.2022 r.
XLV SESJA RADY GMINY GORZYCE
Zawiadamia się, że 25 lutego 2022 r. o godz. 14.00 w sali Środowiskowego Domu Kultury w Gorzycach odbędzie się XLV sesja Rady Gminy Gorzyce.
STAŻE ZAWODOWE DLA BEZROBOTNYCH
14.02.2022 r. ASP PROJECT CONSULTING Anna Pawlos w partnerstwie z Fundacją im. Józefa Becka rozpoczyna I TURĘ rekrutacji do projektu „Staże zawodowe dla bezrobotnych”
WEBINARUM - DOTACJE NA USŁUGI ROZWOJOWE DLA MŚP
Lokalny Punkt Informacyjny Funduszy Europejskich w Tarnobrzegu zaprasza na bezpłatne webinarium „Dotacje na usługi rozwojowe dla MŚP”.
DELEGACJA W ZESPOLE SZKÓŁ W GORZYCACH
W Zespole Szkół w Gorzycach gościła z wizytą studyjną delegacja władz oświatowych stołecznego miasta Warszawy wraz z dyrektorami najlepszych szkół technicznych tego miasta.
WALENTYNKI W GORZYCACH
Walentynkowa gra terenowa, fotograficzny kącik oraz specjalne menu dla zakochanych to tylko część atrakcji przygotowywanych w ramach „Walentynek w Gorzycach”.
-
II SPOTKANIE ZESPOŁU LOKALNEJ WSPÓŁPRACY
-
WYKAZ NIERUCHOMOŚCI PRZEZNACZONYCH DO DZIERŻAWY
-
OBWIESZCZENIE WOJEWODY PODKARPACKIEGO
-
XLV SESJA RADY GMINY GORZYCE
-
STAŻE ZAWODOWE DLA BEZROBOTNYCH
-
WEBINARUM - DOTACJE NA USŁUGI ROZWOJOWE DLA MŚP
-
DELEGACJA W ZESPOLE SZKÓŁ W GORZYCACH
-
WALENTYNKI W GORZYCACH
Uroczyste obchody Święta Niepodległości rozpoczęto we Wrzawach Mszą Świętą, następnie odbyła się uroczysta akademia przygotowana przez młodzież z Zespołu Szkół we Wrzawach, pod kierunkiem Pani Barbary Kuduk. Młodzież zaprezentowała w Domu Kultury montaż słowo – muzyczny.
W drugiej części programu licznie zgromadzona publiczność mogła obejrzeć występ Zespołu SIARKOPOLANIE oraz wysłuchać piosenek wykonanych przez solistki Z DK Wrzawy.
Po uroczystej akademii w Domu Kultury we Wrzawach odbyło się uroczyste odsłonięcie i poświęcenie tablic pamięci mieszkańców Wrzaw-ofiar I i II wojny światowej oraz Kaliksta Horocha-fundatora pomnika bitwy pod Wrzawami (miejsce Dąbrowa Wrzawska).
„Jeśli zapomnę o nich, Ty, Boże na niebie,
Zapomnij o mnie!”
Zapewne wielu z nas pamięta te słowa z „Dziadów” Adama Mickiewicza odnoszące się do wywózki Polaków na Sybir. Jednak nasza historia dziewiętnastego i pierwszej połowy dwudziestego wieku była na tyle tragiczna, że owe prorocze słowa wieszcza narodowego znalazły później jakże nieplanowane odniesienia, których nawet on w najczarniejszych snach przewidzieć nie mógł.
Te słowa stały się także myślą przewodnią naszych starań dla upamiętnienia mieszkańców wsi Wrzawy, ofiar I i II wojny światowej oraz walk o niepodległość ojczyzny w latach 1918-1920. Ubolewam tylko, że stało się to dopiero teraz, w tak odległym czasie od tamtych wydarzeń. Jest jednak obecny rok szczególną okazją, aby to naprawić.
Gdy przed stu laty wybuchła I wojna światowa, tylko nieliczni mieli głęboką wiarę, że przyniesie nam upragnioną niepodległość. W Galicji ochotnicy wstępowali do oddziałów Józefa Piłsudskiego, które dały początek Legionom Polskim, jednej z najpiękniejszych formacji zbrojnych w dziejach naszej wojskowości. Dzisiaj niestety bardzo zapomnianej. W jej szeregach nie zabrakło mieszkańców Wrzaw, o czym wspominają lokalne publikacje.
Historia narodu, to historia kreślona z dziejów naszych małych ojczyzn. Każda lokalna społeczność dokłada do niej swoją skromną cząstkę, - także i nasza. Stąd też fakt udziału wrzawian w polskim czynie zbrojnym tamtej doby zasługuje na szczególne podkreślenie. Bo przecież ci synowie chłopscy, oderwani od pługa, wyruszyli w daleki świat bić się o Polskę, której na mapie od dawna nie było. Ona żyła tylko w ich sercach i umysłach.
Szli też z poboru w szeregi austriackiej armii. Od 1914 roku los rzucał ich w różne zakątki świata: bili się na Bałkanach, na froncie wschodnim i włoskim; później jako ochotnicy bronili Przemyśla przed Ukraińcami i szli na pomoc do oblężonego Lwowa, który pragnął pozostać wierny Rzeczypospolitej. W sierpniu 1920 r. osłaniali Warszawę przed nawałą bolszewicką. Inni, – wygnańcy za chlebem, zaciągali się na obczyźnie w szeregi „Błękitnej Armii” gen. Józefa Hallera. Mało kto zna ich nazwiska. Wielu do dzisiaj pozostaje bezimiennymi. A przecież nie ma bardziej tragicznej śmierci, niż ta poprzez zapomnienie.
W 1939 r. po agresji Niemiec i Rosji – wrzawskie nazwiska znajdujemy w wielu formacjach wojskowych, głównie na południu kraju. Nie zabrakło ich także wśród obrońców Wybrzeża, czy przy sztabie Naczelnego Wodza. Później zaś pod Monte Cassino, pod angielskim niebem, w drodze na Berlin z Ludowym Wojskiem Polskim oraz innych miejscach.
Obie wojny światowe odcisnęły się tragicznym piętnem na losie ludności cywilnej Wrzaw. Od sierpnia 1914 r. do czerwca 1915 front walczących wojsk austriackich i rosyjskich przemieszczał się tu kilkakrotnie, niosąc ze sobą zniszczenie i śmierć. Od zabłąkanej kuli, od rozerwanego pocisku, zakłuci żołdackim bagnetem ginęli dorośli i dzieci. Te ostatnie były najbardziej bezbronne wobec śmierci, jak chociażby czteromiesięczny Piotruś Kopyto zabity w kołysce 12 października 1914 roku.
Ofiary z życia ponieśli wrzawianie także we wrześniu 1939 r. Okres okupacji niemieckiej przyniósł kolejne cierpienia. Jakże inna to była okupacja, niż ta na zachodzie Europy. Jesienią 1944 r., gdy na Wiśle zatrzymał się front idący ze wschodu, moi rodacy musieli opuścić swe domy na niemal pół roku. Nie mieli pewności, że powrócą z owej tułaczki, a jeśli tak, to czy zastaną swoje domostwa?
Proszę Państwa,
Jest obecny rok 135. rocznicą postawienia obelisku pamięci bitwy pod Wrzawami z 1809 r. Jego fundatorem był nasz rodak baron Kalikst Horoch – właściciel dóbr wrzawskich, weteran powstania listopadowego, kawaler Krzyża Virtuti Militari, pamiętnikarz. Wieloletni członek Wydziału Rady Powiatowej Tarnobrzeskiej.
Gdy w październikowe, jesienne przedpołudnie 1879 r. przy licznym udziale publiczności, dokonano odsłonięcia pomnika –Kalikst Horoch był już sędziwym starcem. Zamierzał przenieść się do Krakowa, a pomnik ten pragnął pozostawić ku pamięci wydarzeń, których jako dziecko był świadkiem. Taki „signum temporis” – tamtego czasu.
Dzisiaj ten obelisk jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych symboli Wrzaw. Miejscem uświęconym krwią Polaków.
Czy w roku tak ważnych rocznic, jak 100. rocznica wybuchu I i 75. rocznica II wojny światowej, a także kolejna rocznica odzyskania niepodległości w roku 1918 - mogliśmy jako lokalna społeczność zapomnieć o ofiarach tamtych wydarzeń?
Czy można wykreślić z biografii moich rodaków niemieckie obozy koncentracyjne, których tragicznym symbolem jest Auschwitz? Czy można puścić w niepamięć ciężkie więzienia, łapanki na przymusowe roboty, masowe egzekucje?:, Czy można zapomnieć o zsyłkach w głąb Rosji na „nieludzką ziemię”, czy można zapomnieć Katyń oraz inne miejsca kaźni?
Niech słowa pamięci wykute w kamiennych tablicach, które dzisiaj odsłonimy, przypominają nam i naszym potomnym, że wolność ma swoją cenę i nie jest nam dana raz na zawsze. Niech mówią, że jakiekolwiek zabijanie drugiego człowieka jest zbrodnią, a szczególnie w imię fanatyzmu i nienawiści. Niech przestrzegają przed pokusą pisania nowej historii Europy XX wieku.
Niech zachęcają do chwili zadumy nad dziejami wrzawskiej ziemi, jakże drogiej każdemu z nas. Mamy wobec niej ciągle niespłacony dług. Także wobec tych, którzy ongiś nie szczędzili życia, abyśmy dzisiaj mogli cieszyć się wolnością.
W tym miejscu jakże trudno ustrzec się refleksji, którą trafnie wyraził francuski filozof Monteskiusz przed 250 laty, pisząc, że „szczęśliwy jest naród, którego historia jest nudna”.
***
Niech mi wolno będzie z tego miejsca podziękować wszystkim, którzy pomogli nam zrealizować nasze zamierzenie uczczenia pamięci rodaków.
Dziękuję serdecznie władzom Powiatu Tarnobrzeskiego oraz Gminy Gorzyce za ufundowanie tablic.
Dziękuję ks. Proboszczowi Józefowi Markowiczowi, pracownikom Domu Kultury we Wrzawach, Zespołowi Szkół i Ochotniczej Straży Pożarnej za przygotowanie uroczystości.
Waldemar Prarat
TŁUMACZ JĘZYKA MIGOWEGO W URZĘDZIE GMINY
Osoby niesłyszące przy załatwianiu administracyjnych spraw mogą skorzystać z pomocy tłumacza migowego.
Wystarczy zgłosić chęć skorzystania z tej usługi 3 dni przed planowaną wizytą w Urzędzie Gminy osobiście lub korzystając z pomocy osoby trzeciej dzwoniąc pod numer (15) 8362 075, a także wysyłając faks pod numer (15) 8362 209 oraz e-maila na adres: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.